جداسازی و شناسایی جدایه‌های اروینیای مولد ال-آسپاراژیناز از مزارع سیب‌زمینی

مقدمه: ال-آسپاراژیناز، به‌طور مؤثری در درمان لوسمی لنفوبلاستیک کاربرد دارد. سلول‌های سرطانی برای رشد سریع خود به ذخیرۀ ال-آسپاراژین احتیاج فراوانی دارند. ال-آسپاراژیناز، هیدرولیز ال-آسپاراژین به ال-آسپارتیک اسید و آمونیاک را کاتالیز می‌کند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی جدایه‌های اروینیای مولد ال-آسپاراژیناز از مزارع سیب‌زمینی جیرفت است.‏‏ مواد و روش‏‏ ها: گونه‌های اروینیای واجد فعالیت پکتولایتیکی در محیط کشت M9 از سیب‌زمینی‌های تیره و فاسدشده جداسازی شدند. باکتری‌های تولیدکنندۀ آنزیم مدنظر، براساس تغییر رنگ محیط متمایز شدند. تست‌های بیوشیمیایی-میکروبی و اثر بیماری‌زایی گونه‌های جداشده بر گیاه سیب‌زمینی و شمعدانی انجام شد. سپس میزان تولید آسپاراژیناز و شناسایی مولکولی اروینیای Er8 و Er11 بررسی شد. ‏‏ نتایج: در این پژوهش، جدایه‌های اروینیای پکتولایتیک مولد ال-آسپاراژیناز روی محیط‌های CVP و M9 جداسازی شد. آزمایش‌های مربوط به اثر بیماری‌زایی اروینیا بر گیاه سیب‌زمینی و شمعدانی نشان داد که گونه‌های Er8 و Er11 دارای توان بیماری‌زایی بر این دو گیاه هستند. بیشترین میزان بیماری‌زایی گونه‌های Er8 و Er11، در زمان‌های 48 و 15 ساعت پس از تلقیح به‌ترتیب در گیاه سیب‌زمینی و شمعدانی مشاهده شد. بررسی مولکولی ژن 16S rDNA نشان داد که جدایه‌های Er8 و Er11 به اروینیا کریزانتومی با 98درصد همولوژی نزدیک هستند. ‏ بحث و نتیجه‏ گیری: با توجه به کاربردهای گستردۀ ال-آسپاراژیناز در زمینه‌های مختلف، اروینیاهای جداشده و آنزیم‌هایی که تولید کرده‌اند، می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای استفاده‌های کاربردی باشند‏. ‏‏